Sevgili okurlar,değerli izleyenler..
Başlıkta yazdığım gibi hikaye 6 Şubat 1945'te geçiyor. Yine güzel güneşli ve nispeten rüzgarlı bir gün. Öğlen sularında iki kafadar havayı ve güneşi güzel görüp hemen fırsat bu fırsat diyip tekneye,denize koşar.Tabi yanlarında bir misafir daha vardır denizle çok haşır neşir olmayan ama gününü güzelleştirmek isteyen bir misafir.
Neyse anlaşılıp yola çıkılır hava çok sıcaktır ki tshirtlerle dahi insanı sıcak basar. 15 dk gidilir,yarım saat gidilir sonra tam limana 10 dk lık mesafade araçlarının lastiği patlar. Allah Allah derler araçtan inip stepne lastiği takarak yollarına devam ederler ve tekneye ulaşırlar ancak ilk uyarı gelmiştir.
Tekneye varılır ve hazırlıklar tamamlanır,halatlar çözülür hava 2-4 tür ancak kısa bir süreliğine 3-5 e geçecek gibidir.Tekne çok güzel klasik bir teknedir.Limandan çıkılır,limandan çıkılırken yelkenler basılır full arma seyre başlarlar.Herşey güzel gidiyordur 3 veya 4 mil keyifli bir şekilde çay içerek seyir yaparlar. Rüzgar ise karadan esmektedir.Derken tekne biraz daha fazla yatmaya başlar,deniz üzerinde hafif hafif köpükler gözlemlenmeye başlar ki bu arada teknenin başında olan kafadar 'acaba yelkenleri küçültsemmi diye aklından geçirirken,dümendeki kafadara ise 'abi hadi artık limana doğru dönelim' der dümenci kafadar ise tekneyi yavaştan döndürmeye başlar. Kıyı sancağımızda iken iskelemize geçecek şekilde bir dönüş planlanır.Küçük bir kavança atılacaktır ancak hızımız yeterli olmadığı için motor ilede destek verilir.O arada öndeki kafadar da arkaya doğru geçmektedir. Başlarına 2 dk sonra gelecekten habersizlerdir ama birşeyleride hissetmiştirler,derken dönüş sırasında çok kuvvetli bir rüzgar sağnağı gelir ve tekneyi ben diyeyim 40 siz diyin 50 dereceye kadar yatırır,bu arada bu yatmayı engellemeye çalışan motordaki kafadar dönüş esnasında gaza yüklenir.
Ve artık teknenin sancak küpeştesi denizde,iskele küpeştesi havadadır tekneye su girmektedir.Direk suya girip çıkmaktadır.Herşey yerinden oynamış,ortalıkta sanki savaş çıkmıştır.Motordaki kafadar son bir kuvvet motorun gazını kesmiştir ama motor bazen havayı dövüyordur.Öndeki kafadar bu olaya tam kaporta kapağının orda yakalanmıştır. Aklından denize atlamayı geçirsede son bir hamle ile yatan tarafın ters tarafına ağırlığını vererek,aynı zamanda diğerlerininde kendiliğinden refleks olarak o yöne hamle yapması,aynı zamanda tekneninde yapısı itibarı ile tekne tekrardan düzelmiştir.Tekne düzeldikten sonra herkeste derin bir sessizlik eşliğinde yelkenler indirilmeye çalışılmış ancak pek becerilememiş ve ivedilikle en yakın limana girmeye doğru yönelmişler ve bu limana giriş süresi en azından yarım saat olmuştur.
Hava bu esnada 3-5 esmiş,dalgalarda aşırı olmasada yine üzerlerindeki ıslaklığı perçinlemiştir.Limana sağ sağlim ulaştıktan sonra yelkenleri düzgünce toparlarlar,tekneyi kontrol ederler,motorun durumunu gözden geçirirler. Bu esnada ise deniz yine dümdüz olmuştur 2-4 havaya geri dönmüştür. Girdikleri liman kendi limanları değildir ve kendi limanlarına dönmek üzere yola çıkarlar. Motora yavaş yol vererek yine 40 dk da kendi limanlarına ulaşırlar.
Günün anlam ve önemini anlatan en güzel söz ise kafadardan gelmiştir ' Hangimizin abdesti kabul olmadı acaba' diye..
Islak,patlak bir lastikle,kah gülerek kah hayret ederek eve dönüş yolculuğuna geçerler.
Çaktırmayın..
